Op de helft alweer..

Hallo daar!
Is al weer even geleden zie ik. Ik zit nu op een bijna onbewoond eiland, vlakbij Leon, Nicaragua, in een hostel aan het strand, zonnetje erbij en goed eten. Heerlijk hoor!
Sinds El Salvador naar Honduras gegaan, land met de twee murder capitals San Pedro Sula en Tegucigalpa. Niet echt gezellige bedoeling dus daar. Was gelijk the merken in La Ceiba, stad waar de boot naar Utila van vertrekt. Overdag gewoon normale stad zoals andere in Centroamerica, maar 's avonds op wat vage figuren en hoeren na geen hond meer op straat te bekennen en zelfs de locals namen liever een taxi. Gelukkig valt Utila in de verste verte niet met het vaste land te vergelijken: heel veilig, blije sfeer, opgetogen mensen, (iets te) leuk uitgaansleven en niet te vergeten: scuba diving! Eerste paar daagjes genoten van het jaarlijkse straatcarnaval en toen begonnen met m'n PADI Open Water en even later ook Advanced. Duiken is echt geweldig leuk en ontspannend (helpt ook verbijsterend goed tegen een kater). Haaien, schildpadden, octopus, kreeften, supergrote aal, genoeg te zien en beleven. Meesten komen niet meer weg van het fantastische eiland en als ik geen ticket naar huis had gehad vanaf Peru, was het mij ook niet gelukt. Maargoed, aan alles komt een eind, dus met een kamergenootje naar Copan gegaan. Ietwat gemoedelijke stad in het noorden, vlak naast Mayaruines. Kamergenootje moest al gauw weer door naar Guatemala, dus was zelf de ruines gaan bezoeken. Aan de praat geraakt met een hele lieve familie uit SPS, die me later op de dag nog mee uit lunchen hebben genomen. Moet tot nu toe echt zeggen dat hoeveel bende- en drugsgezeik er ook in een land is, ik toch iedere keer opnieuw geholpen word door locals en overal ontvangen ze me met open armen.
Na Copan weer terug naar SPS, afgesproken met Dylan en Monique en een dagje bijkletsend doorgebracht. Aan t eind van de dag, op onze zoektocht naar een Chinees restaurant, beland in de plaatselijke biker hangout waar onze blonde koppen nogal wat aandacht trokken van de vele dronken mannen. Gelukkig hadden we Dylan als bescherming.
Volgende ochtend begonnen aan m'n trip die veel langer en ingewikkelder zou worden dan gepland. In m'n eentje naar Tegus en vervolgens Leon werd Tegus en dan nog 6 andere bussen, nacht in the middle of nowhere (na een dag vol excitement voelde het als een enorme faal toen ik vast kwam te zitten omdat er simpelweg geen bussen meer gingen) en dan pas Leon. Goed, wel hele ervaring rijker (wist bij god niet waar ik heen moest of waar ik was en in anderhalve dag ook geen enkele andere toerist tegengekomen, thank god dat ik Spaans spreek) en anders had ik ook nooit het meisje ontmoet voor wie we een taalcursus aan het strand gingen zoeken, wat me uiteindelijk een werkplek in dit hostel heeft opgeleverd.
Heb hier nu twee weken gezeten, heel veel leuke mensen ontmoet en met hilarische mensen gewerkt en ook flink wat geld bespaard tegen relatief weinig inspanning. Helaas heb ik vanwege wat rottige wondjes en een ontsteking niet echt kunnen surfen, dus hoop dat dat nog gaat lukken in de rest van Nicaragua en Costa Rica. Blijf hier nog een weekje kampvuren maken en leuk doen tegen de gasten en dan gaan we zien wat Nicaragua te bieden heeft!
Adios amigos